Που είναι η γενιά των 700Ευρω!

Αναρωτιέμαι πού είναι η γενιά των 700 (νυν 592) Ευρώ! Να κατέβει στους δρόμους να γεμίσει πάρκα, πλατείες με πανό κάθε μέρα!
Αλλά όχι μονο αυτή των 700Ε αλλά και αυτή των 1000 και των 1200 και των 1500! Δεν είναι η διαφορά στο κατοστάρικο που θα κάνει κάποιον στην Ελλάδα να πιστεύει οτι είναι πιο βολεμένος από τον άλλον! Σίγουρα η αίσθηση "βολέματος" είναι πάντα σχετική με βάση την κατάσταση του άλλου δίπλα μας. Αλλά μπροστά σε απόλυτα οικονομικά δεδομένα η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών είναι "χαμένοι" και οικονομικά καταπατημένοι εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον!! Φτάνει πια να έχουμε στο μυαλό μας οτι "καλά που παίρνω χιλιάρικο, θα πρέπει να νιώθω τυχερός". Επιπλέον, δεν υπάρχει η έννοια του κοινωνικού status. Ο νέος δικηγόρος που παίρνει 1000Ε δεν έχει μεγάλη διαφορά από τους άλλους νέους επαγγελματίες! Θα έχει το ίδιο πρόβλημα να πληρώνει το ενοίκιο, το φαγητό του, το κινητό του και τη ΔΕΗ του! Και ακόμα χειρότερα, έχει να πληρώνει και τα κουστούμια και τα πουκάμισά του!!

Φτάνει πια η επικίνδυνα γενικευμένη έννοια του Έλληνα χαβαλέ!
Οι νοοτροπίες και οι πρακτικές έχουν προ-πολλού αλλάξει μεταξύ των απλών ανθρώπων που πολλές φορές είναι υπερ-παραγωγικοί κάνοντας 2 και 3 δουλειές ταυτόχρονα. Παρόλα αυτά αντίληψη οτι ο Έλληνας πολίτης ζητάει πολλά με λίγη προσφορά παραμένει και γίνεται όπλο αυτών που θέλουν να μην αλλάξει τίποτα στη χώρα αναφορικά με τους κοινωνικο-οικονομικούς συσχετισμούς!!

Αφήνουμε τον κάθε κυβερνητικό εκπρόσωπο να προσπαθεί να εφαρμόσει την πανάρχαια πρακτική του διαίρει και βασίλευε, μιλώντας για συντεχνιακά συμφέροντα και για τους "λιγοστούς τσαμπουκάδες" που δημιουργούν πρόβλημα στο πρόγραμμα της "εθνικής οικονομικής ανάτασης", πράγμα που δεν είναι προς το "συμφέρον" του "Ελληνα πολίτη". Δεν αμφισβητώ οτι υπάρχουν κάποιες ομάδες που κατά καιρούς έχουν εκμεταλλευτεί την όποια απουσία θεσμικού ελέγχου, ή απλώς, την απουσία τους «κράτους», για ίδιο συμφέρον. Εντούτοις θεωρώ οτι κάνοντας λόγο μόνο για συντεχνιακά συμφέροντα, υπάρχει κίνδυνος εξομοίωσης κάθε κοινωνικο-οικονομικού αιτήματος που απαιτεί χρονοβόρα διαπραγμάτευση σε μία περίοδο που όλα πρέπει να γίνονται γρήγορα και αδιαμαρτύρητα για την «σωτηρία» της χώρας. Η γενίκευση και η εξομοίωση είναι επικίνδυνες σε μία περίοδο κυνηγιού των διάφορων μαγισσών είτε για ουσιαστικούς λόγους είτε για λόγους κομματικού κέρδους ή τηλεοπτικού ενθουσιασμού. Το δημοκρατικό παιχνίδι γίνεται από απλή έννοια πράξη μόνο όταν η κάθε Ελληνική κυβέρνηση καταλάβει ότι ο κοινωνικός διάλογος και η κοινωνική διαπραγμάτευση είναι οι μόνες διαδικασίες για την εύρεση λύσης εν αντιθέσει με τις παρελθούσες πρακτικές μέσω κατευθυνόμενων "κοινωνικών εταίρων"!!

Νέοι άνθρωποι, με δημιουργική δύναμη και νέες ιδέες πρέπει να έλθουν μαζί, να συμπράξουν προς μία κριτική και ανανεωτική κατεύθυνση καταρρίπτοντας ιδεοληψίες και αντιπαραγωγικές παρελθούσες συνήθειες.

Ανέκαθεν ο φόβος κάθε κυβέρνησης παγκοσμίως είναι μην τυχόν υπάρξει σύμπραξη στην κινητοποίηση μεταξύ εργαζομένων και νέων. Είναι ευκαιρία αυτό να γίνει πράξη στην χώρα μας με το αίτημα ενός ειλικρινούς και δημοκρατικού κοινωνικού διαλόγου! Δεν θα πρέπει να περιοριστεί η κοινωνική δράση σε απλά διλήμματα "πληρώνω" δεν "πληρώνω"!!!

Δ.Σ.